کاش ميـشد روی اين دشت سـپـيـد
از دهــان عـــشــق تـو فــريـاد زد
کاش ميشد با زلال صـد سـرشـک
نـقـشـي از دسـت تو را بر يـاد زد
کاش مـيـشـد بر لبانـت چون غزل
آمد و جـاري شد و احــســاس کرد
در گــلســتان وجــودت پرســه زد
جان و دل را پر ز عطر ياس کرد
کاش ميشد دور ازاين افسوس و آه
دور از اين دوري و اين بـيداد راه
تا که خواندم اين غــزل بر آسمـان
دســـت تو مـيـــداد بر دسـتـم پـنـاه
کـــاش مـيـشـد خـنـده بودم بر لبت
يـا کـه سـر بـودم بـه روي دامـنـت
کاش مـيـشـد پر زنم سـوي بهـشـت
تـا بـبـويـم يـک نفـس عـطـر تـنت
کاش ميشد از نگاهـت جان گرفـت
تـا بـراي درد دل ، درمــان گـرفت
کـاش ميشد در دل ســر در گــمــي
از زلال چــشــم تو فــرمـان گرفت
کـاش مـيـشـد روي دوشـت سر نهم
بر قـدمـهـايـت دو چــشــم تـر نـهـم
بر دل کـوچک ولي لـبريز عــشـق
درد هــجــر يـار را کــمـتـر نــهــم
کــاش بـاشـــم لايـق ايــن داشــتــن
مـهــر را در جــان و تن ، انبـاشتن
نـرگــس زرد و زلال عــــشـــق را
تـوی گــلـدان وجـــودم ، کـاشــتــن
:: موضوعات مرتبط:
صفا ,
,
:: بازدید از این مطلب : 429
|
امتیاز مطلب : 61
|
تعداد امتیازدهندگان : 19
|
مجموع امتیاز : 19
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
